SEVGİ, ESTETİK ve GÜZELLİK / LOVE, AESTHETICS, AND BEAUTY

 

SEVGİ, ESTETİK ve GÜZELLİK

                                                               Yazan: Doç. Dr. Hüseyin GÜL

  

Çok tartışılmış tarihsel süreçte “sevgi”, “estetik” ve “güzellik” konusu…

Ulaşılmış olmasa da henüz net bir yargıya…

Bir dokunuş da benden olsun; “sevgi”, “estetik” ve “güzelliğe” ilişkin…

 

Dağıtmadan…

Uzatmadan…

Genişletmeden…

Felsefi boyutlara girmeden…

Sunmaya çalışayım “sevgi”, “estetik” ve “güzelliği”…

 

Çok severiz ailemizi ve aile bireylerimizi değil mi?..

Neden?..

Düşünelim bir an için…

 

Yan odaya geçtiğimizde bile özlemez miyiz aile üyelerimizi?..

Sarılmaz mıyız ansızın bulunduğumuz yerde sevdiğimize?...

Yeri ve gereği yokken bile…

 

Alın size “sevgi”..

 

Bir ses duyduğumuzda…

Doğal çevreyi süzdüğümüzde…

İnsanoğlunun yaptığı eserleri gördüğümüzde…

Duygulanmaz mıyız?

 

Öyleyse yakaladık “duyguyu”…

 

Sevgi ve duyguyla başlar iç dünyamızda “estetik”…

 

Ormanın, ağacın yeşilliği, denizin maviliği…

Gökyüzünde bulutlar, yerde toprak ana…

Duyumsadığımız koku, tat, renk, ışık, ses, sıcak, soğuk…

 

Seçiciyiz…

Ayıklarız mutluluk hazzını verenleri…

Kişiyi, çiçeği, böceği, kuşu, dağı, taşı…

Kendimize ayırırız ayıkladıklarımız keyif vericileri…

 

Yakaladık işte “güzelliği”…

 

İnsanoğlunun yaptıklarına ne diyelim?...

Saray, bina, bağ, bahçe, duvar, çit, çatı, araç, gereç…

 

Ya resim, müzik, heykel…

Ya şarkı, türkü, beste…

Zevk ve keyif almaz mıyız bunlardan?...

 

“Sanat” eseridir insan eliyle yapılan, yaratılan…

İnsanoğlunun yaptığı ve yarattığı her şey sanattır...

Sanat eserlerinden seçip beğendiklerimizi de ayıklar seçeriz…

 

İşkencecisini mağara duvarına çizen de…

Mezar taşını oyan da…

Yufka açan anne de..

İç dünyasını tabloya döken de…

Sevinç ve acılarını şarkı, türküye döken de…

Besteleyen de…

Estetiğe önem ve değer veren sanatçıdır…

 

Sözün estetiği olmaz mı?..

Yazarın ilmek ilmek dokuduğu satırlarla şiir, öykü, roman yazmasının sanatsal yönü kadar “estetiysen” yönü de vardır.

Sözlerden de ayıklarız kendimize estetik olanları…

 

Beğenilerimiz…

Beğendiklerimiz…

Bıkmadan baktıklarımız…

Yılmadan dinlediklerimiz…

Usanmadan okuduklarımız…

Gücenmeden dokunduklarımız..

 

Doyamadan sevdiklerimiz “güzellik” tir..

 

Farkında olmadan gizemli bir “ölçü”, “oran” ve “denge” bulunur sevgi, estetik ve güzellik anlayışımızda…

 

Sürükler, alır götürür bizleri sonsuzluğa “sevgi”, “estetik” ve “güzellik”…

Ne genişliği, ne de derinliği aranır “sevgi”, “estetik” ve “güzelliğin”…

 

“Sevgi”, “estetik” ve “güzelliktir” insanı yaşama sevincine bağlayan…

Doyumsuz mutluluğa yönlendirir insanı…

 

Ailemizle başlayan “sevgi”, “estetik” ve “güzellik”; insanın yarattığı eserlerle süregider, yakınlaştırır, pekiştirir insanı…

 

“Sevgi”, “estetik” ve “güzelliği” kendimizden, iç dünyamızda oluşturduğumuz ailemizden kabul ederiz adeta…

 

İç dünyamızda duygusal bir aşktır; “sevgi”, “estetik” ve “güzellik”…

 

Her anınız “sevgi”, “estetik” ve “güzelliklerle” dolu olsun…

 

Not: Bu makalenin tamamı yazarın kendisine aittir… Alıntı bir makale değildir. Yazarın unvan, isim ve soy ismi yazılmak kaydıyla paylaşılabilir…

LOVE, AESTHETICS, AND BEAUTY
Written by Assoc. Prof. Dr. Hüseyin GÜL

Much has been debated throughout history on the subjects of love, aesthetics, and beauty…

And yet, no definitive conclusion has been reached.

Allow me to add a touch of my own on the matter — regarding love, aesthetics, and beauty…

Without digressing…
Without prolonging…
Without expanding too far…
Without delving into philosophical depths…

Let me simply try to present love, aesthetics, and beauty…

We love our family and our loved ones deeply, don’t we?
But why?

Let’s pause for a moment and think…

Don’t we miss them even when they’re just in the next room?
Don’t we suddenly feel the urge to embrace someone we love, right where we stand?
Even when there’s no particular reason or occasion?

There you have it — love…

When we hear a sound…
When we gaze upon the natural world…
When we behold the works crafted by human hands…
Do we not become moved?

In that moment, we have grasped emotion…

And it is with love and emotion that aesthetics begins to blossom within us…

The green of the forest, the blue of the sea…
The clouds above, Mother Earth below…
The scents we perceive, the tastes, colors, light, sound, warmth, cold…

We are selective…
We sift through all these sensations, keeping only those that bring us joy…

The people, the flowers, the insects, the birds, the mountains and the stones…
We reserve the delightful ones for ourselves…

And so we have found beauty…

And what of human creations?
Palaces, buildings, vineyards, gardens, walls, fences, roofs, tools…

And what about painting, music, sculpture…
Songs, ballads, compositions…

Do we not take pleasure in these?

These are works of art, crafted and created by human hands…
All that is made and formed by humans is, in a way, art…

And we, again, sift through these artworks, choosing and cherishing the ones we love…

The one who carved their tormentor into a cave wall…
The one who etched a tombstone…
The mother rolling out thin dough by hand…
The painter who spilled their soul onto canvas…
The one who turned joy and sorrow into song…
The composer…

Each is an artist who values and honors aesthetics…

And is there not aesthetic in words?

The writer, who weaves lines with delicate precision into poetry, story, or novel —
There is as much an artistic side to their work as there is an aesthetic one…

We choose, too, from among words the ones that are aesthetically pleasing to us…

Our preferences…
The things we admire…
That which we gaze upon without growing tired…
What we listen to without weariness…
What we read without fatigue…
What we touch without hesitation…

What we love without ever growing full — that is beauty…

Unknowingly, there exists a mysterious measure, proportion, and balance
in our understanding of love, aesthetics, and beauty…

These lead us, carry us into infinity — love, aesthetics, and beauty…

One does not seek breadth or depth in love, aesthetics, and beauty…

It is love, aesthetics, and beauty that bind a person to the joy of living…
They guide us toward a happiness beyond satisfaction…

Beginning with our family, love, aesthetics, and beauty endure through the works created by humankind —
Drawing us closer, strengthening our bonds…

We regard love, aesthetics, and beauty as something of our own —
as if they were born from ourselves, from the family we’ve formed within…

In our inner world, they become an emotional kind of love —
Love, aesthetics, and beauty…

May every moment of your life be filled with love, aesthetics, and beauty…

Note: The entirety of this article belongs to the author. It is not a quoted or excerpted work. It may be shared provided that the author’s academic title, name, and surname are clearly stated.